Wegetacja człowieka – definicja i objawy
Wegetacja człowieka to stan, w którym mózg człowieka jest uszkodzony na tyle, że nie jest w stanie wywołać świadomej aktywności umysłowej. Osoba znajdująca się w stanie wegetatywnym nie jest w stanie wykazywać reakcji na impulsy ze świata zewnętrznego, takie jak dźwięki czy dotyk. Stan wegetacji może trwać kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat.
Objawy wegetacji człowieka obejmują brak reakcji na bodźce zewnętrzne, brak oddychania spontanicznego, brak mowy i interakcji z innymi ludźmi. Pacjenci w stanie wegetatywnym przeciwstawiają się instynktownie próbie podniesienia ich ciała lub przesunięcia ich kończyn.
Przyczyny wegetacji człowieka
Wegetacja człowieka może być spowodowana różnymi czynnikami. Jednym z najczęstszych przyczyn jest uraz mózgu, który może być spowodowany wypadkiem samochodowym, wypadkiem na budowie lub kontuzją sportową. Inne przyczyny to choroby, takie jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, udar mózgu lub zapalenie mózgu.
Diagnoza i leczenie wegetacji człowieka
Diagnoza wegetacji człowieka jest trudna i wymaga wielu specjalistycznych badań. Pacjent musi być badany przez specjalistów z dziedziny neurologii i neurochirurgii, a także przez neuropsychologów i logopedów. Wymagane są różne badania, takie jak badanie EEG, tomografia komputerowa mózgu (CT) i rezonans magnetyczny mózgu (MRI).
Leczenie wegetacji człowieka jest trudne i często bezskuteczne. Pacjenci znajdujący się w stanie wegetatywnym są zazwyczaj poddawani leczeniu podtrzymującemu, takiemu jak sztuczne podtrzymywanie oddychania i odżywianie. Niektóre osoby mogą wykazywać pewne oznaki poprawy i mogą przestać znajdować się w stanie wegetacji, ale to jest niezwykle rzadkie.